فروشگاه اینترنتی دادستان بوک |
زندگی نامه دكتر محمد جعفر جعفری لنگرودی
دكتر محمد جعفر جعفری لنگرودی که از مفاخر و مشاهیر علم حقوق ایران می باشند،ایشان در سال ۱۳۰۲ (ش) در لنگرود دیه به جهان گشودند. پدر و مادرش بزرگوارشان تحصیلات مذهبی و روحانی داشتند. در آغاز كودكی به فراگیری خوشنویسی ، ادبیات فارسی و ادبیات عرب در محضر پدر بزرگوار پرداختند. دوره تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در لنگرود به پایان رساندند و وارد دانشسرای مقدماتی رشد شدند. پس از درگذشت پدر، به ادامه تحصیل در مدارس و حوزه‌های علمیه مذهبی پرداخت و به مشهد نقل مکان کرد .
در شهر مشهد به فراگیری صرف و نحو، فرهنگ و ادبیات عرب، فصاحت و بلاغت در مدرسه علمیه دودر مشهد مشغول شد. پس از مدتی كتاب المیزان در منطق را ترجمه كرد. او از اولین طلابی بود كه پس از احیای مجدد حوزه علمیه مشهد، به آنجا رفت و به طور همزمان به تحصیل علوم و تدریس دانش خود مشغول بود. پس از تكمیل مقدمات، دروس سطح و خارج خود را نزد آیت الله حاج میرزا هاشم قزوینی آموخت و مورد اعتماد ایشان قرار گرفت، به طوری كه اغلب، پاسخ به سئوالات طلبه‌های دیگر را به ایشان واگذار می شد.
دكتر لنگرودی از محضر آیت الله حاج میرزا مهدی اصفهانی (در مدرسه نواب)، آیت الله كدكنی، میرزا مهدی آشتیانی، ادیب نیشابوری بهره‌های فراوان بردند. در سال ۱۳۲۶ (ش) به مدرسه حاجی اسد رفت و دروس خارج خود را در محضر آقا شیخ هاشم و آیت الله دامغانی فرا گرفت. آنگاه به قم رفت و از محضر علما و مراجع بزرگ آن زمان مانند آیت الله العظمی بروجردی- آیت الله خوانساری و آیت الله صدر كسب فیض كرد. به موازات تحصیل در حوزه قم، در دانشكده حقوق دانشگاه تهران نیز ثبت نام كرده و با پیشینه دانش و آگاهی های قبلی خود به سرعت در علم حقوق پیشرفت كرد. در همان سال اول كتاب اصول فلسفه حقوق را تالیف كرد و نبوغ خویش را در علم حقوق نمایان ساخت. دوره لیسانس را با رتبه اول به پایان رساند و سرانجام چهاردهم دی ماه ۱۳۳۹ (ش) با ارائه پایان نامه (تاثیر اراده در حقوق مدنی موفق) به دریافت دكترای حقوق خصوصی و قضایی خود با درجه عالی و تقدیر هیئت رسیدگی به این پایان نامه شد.
در اواسط دهه ۱۳۳۰ (ش) به استخدام وزارت دادگستری درآمد و در كادر قضایی به خدمات مختلفی پرداخت اما غالباً خدمت قضایی در اداره كل ثبت كشور را بر عهده داشت. به موازات شغل قضایی، از اواخر دهه ۱۳۳۰ به تدریس در دانشكده حقوق دانشگاه ملی ایران (شهید بهشتی كنونی)، دانشكده حقوق دانشگاه تهران، كلاسهای قضایی دادگستری و مراكز آموزش عالی دیگر پرداخت. پس از بازنشستگی از دادگستری، به عضویت هیئت علمی دانشكده حقوق دانشگاه تهران درآمد و مدتی نیز در سال ۱۳۶۳ (ش) ریاست دانشكده حقوق این دانشگاه را بر عهده داشت.
دكتر لنگرودی در طول بیش از ۴۰ سال خدمت فرهنگی و علمی، به تحقیق در شاخه‌ها و رشته‌های مختلف حقوقی پرداخته است كه نمونه‌ای از آنها عبارتند از: حقوق اسلامی، حقوق تطبیقی، فقه و اصول فلسفه و ادبیات فارسی. او سالهای گرانبهای عمر خویش را در راه پژوهش در علم حقوق و تلفیق حقوق اسلامی و حقوق نوین صرف كرد. آثار ایشان سرشار از ایده‌ها و ابتكارات تالیفی به منظور تفهیم حقوق به زبان ساده و كاربردی است. نمونه ارزشمند این گونه آثار، مجموعه دوره دانشنامه حقوقی و ترمینولوژی حقوق و مبسوط در پنج جلد است. مقدمه ای كه ایشان بر دیوان حافظ (درباره حافظ) نوشته بودند به مدت ۳۰ سال چاپ می‌شد و به عنوان مرجع مورد استفاده قرار می‌گرفت.
خداوند متعال در صدر جرگه علماء عظام محشور فرمایند.ان شاءالله رحمان